Na een slechte nacht vanwege de yetlag, is er vandaag een welkomsmeeting met de directeur van de universiteit om 13.00 uur. Mr Sun heb ik al eens ontmoet, hij was in Nederland bij de uitwisseling in mei. GIsteren hadden mijn collega en ik afgesproken dat wij in de ochtend zouden gaan zoeken hoe we het snelste het metrostation konden komen. Toen we het hotel uitstapten zagen we 2 jongens staan waarvan we dachten dat die misschien wel Engels zouden spreken, en gelukkig 1 van de 2 sprak Engels. Zo goed en zo kwaad als hij kon liet hij op zijn telefoon de route zien. Wij op pad, het zou ongeveer 20 minuten lopen zijn. Eerst links, toen rechts, maar waar ook al weer naar rechts, dat had hij er niet bijgezegd:) Ons gevoel zei dat we een stukje terug moesten lopen en dat deden we dus ook maar. We lopen een stukje terug en komen die zelfde jongens tegen, ze stoppen bij ons en kijken nogmaals op Googlemaps, we zijn op de goede weg maar ze brengen ons wel even! Ze brengen ons tot aan het metrostation en helpen met het opladen van de metropassen. Geweldig dat 2 jonge knullen dat gewoon doen. Van dankbaarheid willen ze niets geweten en ze sjokken met z'n tweeën weer verder.

Om 13.00 uur is het welkomswoord dus we gaan met zijn allen op weg naar de universiteitl. Deze is 5/7 minuten lopen vanaf het hotel.We werden ontvangen in 1 van de vergaderzalen, een mooie ruime kamer met heerlijke stoelen. Voor een ieder een flesje water en een enveloppe met daarin het programma en een boek met gegevens over de universiteit en bezienswaardigheden uit Shanghai en ook welke metrolijnen je het beste kunt volgen. Dit is echt super handig. Mr Sun stelt een aantal mensen aan ons voor en zij vertellen om de beurt hoe het programma in elkaar zit voor volgende week betreffende de stages. De studenten Verpleegkunde gaan naar het ziekenhuis en de studenten Social work ( zo noemen ze hier hier) gaan naar een weeshuis voor kinderen met kleine beperkingen. Dit is opgezet door een Amerikaanse docent die werkzaam was op de universiteit. Dit alles start op maandag, de Verpleegkunde studenten worden om 7.30 uur opgehaald bij het hotel, de studenten Social work om 6.20 uur!! en raad eens met wie ik mee ga:( We gaan terug naar beneden met de lift ( zaten 8 hoog ) en bij het uitkomen van de lift komt er opeens iemand op me af, het blijkt Cristal te zijn, 1 van de studenten van het uitwisselingsproject in mei. Ze vliegt me rond mijn nek en kan er niet overuit dat in nu bij haar in Shanghai ben. Ze loopt gelijk met ons mee over het terrein en praat het honderd uit. Het is echt leuk om haar te zien.

Als de meeting klaar is willen we samen wat eten in de kantine van de campus, alleen moeten de pasjes nog opgeladen worden. We gaan naar een soort klein kantoortje bij de kantine en daar zit een meneer die dan de pasjes oplaat via een apparaat. Dit apparaat is helaas stuk. Maar 1 van de begeleiders Suzan maakt daar geen probleem van en neemt mij mee in de auto naar de South Campus, er zijn van de universiteit dus 3 campussen in de buurt. Ik ben blij dat ik niet hoef te rijden hier in Shanghai, wat een verkeer! Maar Suzan manouvreert handig haar auto door de straten. Ondertussen had Cristal zich spontaan ontvermt over de groep. De kantine bleek helaas dicht maar de groep had honger en wilde graag wat eten. Ze brengt de groep naar een restaurant in de buurt van het hotel en op verzoek van de studenten besteld zij verschillende gerechten. Ik wordt door Suzan keurig afgezet bij het hotel en zoek de groep weer op. Wat een heerlijk eten was er! Cristal regelt snel allerlei zaken in het restaurant en we worden zeer snel geholpen. Cristal neemt afscheid van ons ( na een paar foto's natuurlijk) en ik spreek met haar af dat we elkaar nogmaals zullen ontmoeten. Ze heeft ook al de rekening voor ons gevraagd omdat ze in het restaurant niet echt Engels spreken. Omgerekend waren we ongeveer 8 euro per persoon kwijt inclusief drinken! Na het eten gaan we naar Shanghai city met de metro. Een belevenis op zich. Het was in onze ogen erg druk maar dat bleek achteraf normaal te zijn. We wilde eigenlijk naar een tempel toe maar tegen de tijd dat we daar waren was deze al dicht. Dus met de kaart in de hand een stuk door de stad gelopen, koffie gedronken bij Starbucks en wederom opzoek naar een metrostation. Waar we dachten dat het 's middags druk was in de metro............... nu was het pas echt druk. Als haringen in een ton stonden we tegen elkaar aangeplakt. Ik moet zeggen dat dit nou niet mijn favoriete bezigheid is. Rond 22.00 uur zijn we terug bij het hotel. Nog even wat administratieve zaken gedaan en een wijntje gedronken en moe maar voldaan ons bedje in.

Tot morgen!